Донишандӯзӣ ва худшиносии ҷавонон
Даъват ва дастуроти Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ,Пешвои миллат,Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оид ба зарурати баланд бардоштани маънавияти ҷавонон қобили дарк ҳастанд, зеро ҷомеаи имрўза дар давраи ҷаҳонишавӣ тавассути фазои маҷозӣ бо зуҳуроти гуногуни олами бекарон рў ба рў мешавад ва муҳимтарин вазифаи инсон ҳимояи арзишҳои умумибашарӣ ва нигоҳ доштани дороиҳои миллӣ ва аҷдодии худ мебошад.
Ба гуфтаи Пешвои миллат, инсон бояд гузаштаи худро бишносад, падару модар, бобову бибиҳои худро шиносад. Ин имкон медиҳад, ки ӯ ба аҷдоди худ баҳо дода, аз онҳо ифтихор кунад ва сазовори номи онҳо бошад. Бо афсўс, воқеаҳои охир ҳайрат меоваранд, ки чаро ҷавонони мо нисбат ба худ ва аҷдоди хеш бетараф ҳастанд ва ба тарғиботи душманони миллат гирифтор мешаванд. Онҳо дар бораи обрў ва эътибори оилаи худ фикр намекунанд.
Ҷавонон бояд дарк кунанд, ки таваҷҷўҳ ба ҷавонон маънии бузург дорад ва онҳо бояд онро қадр кунанд ва барои обод кардани ин диёр талош намоянд.
Дастуроти Пешвои миллат оид ба зарурати мустаҳкам кардани маънавияти ҷавонон, нигоҳ доштани арзишҳои миллӣ ва хотираи таърихӣ мебошад. Ба ҷавонон пешниҳод мешавад, ки аҳамияти пайравӣ аз ҳидоятҳои Пешвои миллатро, ки таваҷҷўҳи аввалиндараҷаро ба тарбияи насли наврас медиҳад, дарк кунанд.
Ҳофизи рӯҳи миллат, интиқоли арзишҳои миллӣ ва фарҳангии гузашта ба насли ҷавон, аз муҳимтарин вазифаҳои ҷомеа ба шумор меравад. Ҳар як ҷавон бояд аз гузашта, решаҳои худ огоҳ бошад, то ки бузургии авлодони гузашта, ғуруру ифтихор аз онҳоро дарк намояд.
Худшиносии ҷавонон дар он аст, ки онҳо таърих, забон, анъанаҳо ва расму оинҳои миллии худро бишносанд, ба он ифтихор кунанд ва қадри онро донанд. Ин амр ба инкишофи шахсияти ҷавон, ташаккули арзишҳои миллӣ ва маънавии ӯ мусоидат менамояд. Худшиносии ҷавонон аз омӯзиши гузашта, эҳтирому арҷгузорӣ ба ниёгон, ифтихор аз қадрдонӣ ва дастовардҳои онҳо сарчашма мегирад.
Худшиносии ҷавонон инчунин ба доштани ҳисси ватандӯстӣ ва мансубият ба миллату давлати худ алоқаманд аст. Ҷавононе, ки аз гузашта ва таърихи худ бехабаранд, нисбат ба оянда, ояндаи миллату давлат бетараф мешаванд ва ба дасисаҳои душманон сода гирифтор мегарданд. Аз ин рӯ, таълими худшиносии миллӣ дар тарбияи ҷавонон нақши бузург мебозад.
Донишандӯзии ҷавонон ва сармоягузорӣ ба онҳо яке аз самтҳои муҳими сиёсати давлат ва ҷомеа мебошад. Ҷавонон ояндасозони ҷомеа буда, сармояи азими инсонӣ ба ҳисоб мераванд. Аз ин рӯ, сармоягузорӣ ба илму маърифати ҷавонон, фароҳам овардани шароитҳои мусоид барои рушди маънавӣ, ҷисмонӣ ва интеллектуалии онҳо, вазифаи муҳимми давлат ва ҷомеа мебошад.
Донишандӯзии ҷавонон дар самтҳои гуногуни илму техника, касбу ҳунар, фарҳангу санъат ва дигар соҳаҳо имкон медиҳад, ки ҷавонон лаёқат ва қобилияти худро ошкор карда, ба ҷомеа арзи вуҷуд намоянд. Ҷавонони дорои дониш, малака ва малоҳати касбӣ метавонанд дар рушди иқтисодиёту иҷтимоӣ ва илмии кишвар саҳми бузург гузоранд.
Таъмини шароитҳои мусоид барои таҳсил, такмили ихтисос, ташкили машғулиятҳои илмӣ-тадқиқотӣ, фароҳам овардани имкониятҳои болоравии шахсӣ ва касбии ҷавонон, вобастагии зич ба рушди ҷомеа ва давлат дорад. Аз ин рӯ, Пешвои миллат маорифро дар самти донишандӯзии ҷавонон дар мадди аввал гузоштаанд. Ҳаминт тариқ донишандӯзӣ ва худшиносии миллӣ ду самти муҳими тарбияи ҷавонон -ояндагони давлат ва кишвар мебошад.
Саидумрон Саидов