Шуури маҳалгаро инкишофнаёбанда аст!
Ба андешаи равоншиносон одаме, ки шуураш дар сатҳи маҳал аст, барои ӯ мушкил аст, ки шуури ӯро ба сатҳи миллат бурд. Ягона чизе, ки шуури ӯро ба дигар сатҳ мегузаронад, донишу маълумоту савод аст. Оғози Ватан аз зодгоҳ аст. Ҳар ки маҳали худро обод мекунад, гӯшае аз Ватанро обод кардааст ва дар маҷмӯъ кишвар гулгулшукуфон мешавад.
Хулоса бар ҳамаи ин гуфтаҳо ин аст, ки имрӯз мебояд фаҳмиши мардум нисбат ба маҳал ва маҳалдӯстӣ дигар шавад. Зеро ҷомеа ҳамеша механизме дорад, ки онро аз олудагиҳо пок мекунад. Маҳалли худро дӯст доштан метавонад ба он сабаб шавад, ки фаротар ин тафаккур намоӣ ва дар баробари маҳал миллат ва Ватанро қадр кунӣ. Аммо агар тавони дӯст доштани зодгоҳи худро надошта бошем, кай метавонем ба дарки миллат ва Ватан бирасем? Ин саволест, ки маҳалгароён ва он нафароне, ки тамоми бурду бохти хешро ба маҳал водор медиҳанд ва нотавониҳои худро низ баъзан ба маҳал вобаста медонанду аз рушду инкишоф канор мемонанд, бояд ҷавоб гӯянд. Бояд бар ин андеша қоим буд, ки ҳар нафаре мегӯяд фалонӣ бо сабаби аз фалон маҳал будан соҳиби мақому манзалат аст, худ маҳалгарост ва тавони дидани бурду бохти он нафарро надорад, зеро тафаккураш дар ҳамон сатҳ аст.
Бобоева Н. сармуаллима ва
Мањмудова Н.-дотсенти кафедраи
электроникаи факултети физикаю техника